No guns


30 sierpnia 2007

Fragment serialu M*A*S*H*

"Hawkeye: I will not carry a gun, Frank. When I got thrown into this war I had a clear understanding with the Pentagon: no guns. I’ll carry your books, I’ll carry a torch, I’ll carry a tune, I’ll carry on, carry over, carry forward, Cary Grant, cash and carry, carry me back to Old Virginia, I’ll even ’hari-kari’ if you show me how, but I will not carry a gun!"


Wyprodukujcie sobie trochę endorfin...

28 sierpnia 2007

Nie moje, znalazłam tu.
Z serii ogłoszenia drobne i informacje wszelakie. Wybrałam te, przez które muszę czyścić monitor (ze śliny).

  1. Perugę damsko sprzedam.
  2. Zdun Urbanek kituje w podwórzu na prawo!
  3. Bon apetit, czyli smacznego
  4. Toaleta i mycie rąk 1 zł. Samo mycie rąk 1 zł.
  5. Spszedam pomnik spieczaru. W dobrym pąkcie.
  6. Studentów z ciemną karnacją do sprzedaży kebabów.
  7. Uprasza się szanownie panie tańczące w szalonej ekstazie na stołach o nie dotykanie luster.
  8. Nie rzucać wiadra na jebał to pies.
  9. Z powodu obecnie jednej ręki sprzedam maszynę do szycia.
  10. Zakład nieczynny z powodu że zamknięty.
  11. Młodzieży do lat 18 alkoholu powyżej 40% nie sprzedajemy.
  12. Tradycyjne pieczenie staropolskie - pieczone prosię, udziec barani, pieczeń z dzika, nadziewany indyk, struś.
  13. Chodzenie na szaber wzbronione pod karą wyrwania nóg z dupy.
  14. Proszę nie wycierać rąk po kaszance.
  15. Okazja!!! Teraz możesz przekłuć sobie uszy z 20% rabatem i zabrać dodatkową parę do domu!!!
  16. Zatrzaski do bodów.
  17. Prosimy nie wrzucać petów do pisuarów; nasiąkają wodą i trudno je potem zapalić.
  18. Romantyczny 50latek, kawaler, wyższe, o niezwykłych zainteresowaniach szuka kobiety moralnej z dużym biustem.
  19. Obornik o zapachu waniliowym.
  20. Załoga WC życzy Wesołych Świąt.

Big Brother - local version


27 sierpnia 2007

Dziś dowiedziałam się, że od połowy września będę brać udział w lokalnej wersji Big Brothera.

Zaznaczam, seksu w wannie nie będzie!

Prośba

27 sierpnia 2007

Szanowny Panie Reżyserze 1/3 spektaklu zwanego Moim Życiem!

Zwracam się do Pana zbardzo uprzejmą prośbą o nieobsadzanie mnie (nawet w roli epizodycznej) w spektaklu Pana autorstwa pt."Obiecam, że coś komuś dam, a potem nerwowo się rozejrzę komu to podwędzić, żeby móc spełnić daną obietnicę."

Nie chcę być również statystą.

Na widowni też nie chcę być.

Niech Pan nie pisze więcej takich scenariuszy. A tym bardziej, niech Pan nie próbuje ich reżyserować.

Kto ma wiedzieć o czym piszę, ten wie. Reszty czytelników nie chcę męczyć zawiłą fabułą. Nie warto się wgryzać.

Na grzyby, na ryby czy na lwyby?!?


22 sierpnia 2007

Wracam głodna z pracy, wpadam do supermarketu i od drzwi pędzę do stoiska z sałatkami. Miła pani pyta: W czym mogę pomóc? Na to ja: Poproszę małe opakowanie tej sałatki "Przysmak leśnika". Pani: Bardzo proszę.

Pani pakuje, a ja rozpływam się w dywagacjach cóż w tym przepysznym niewątpliwie "Przysmaku leśnika" znajdę. Nie mam wątpliwości, że będą tam grzyby pachnące i jakieś mięsko może pyszne...
Pani ekspedientka wyrywa mnie z marzeń podając opakowanie: Bardzo proszę. Ja grzecznie dziękuję i gnam do kasy. Płacę. Gnam do domu. Siadam. Otwieram pudełeczko. Ach... zaraz nastąpi ta błoga chwila... Pakuję do ust pierwszy kęs pyszności... Ach... Mmmm... Pyszne... Pyszne... te marynowane śledzie... Śledzie?!? W lesie?!? Marynowane?!? Hm... Mieszkam blisko lasu, często w nim bywam, ale śledzi nie widziałam. Tym bardziej marynowanych. Żadnych!

Pani ekspedientka była równie zawieszona co ja i sprzedała mi "Leczo rybne" mieszczące się w pojemniku obok. Było dobre, choć z lasem nie mialo nic wspólnego.

Pełna powaga


20 sierpnia 2007

A mój ukochany mążczyzna, na codzień pracujący po 12 godzin na dobę, bardzo pracy oddany i wykonujący ją z wielką powagą i poświęceniem, od 3 dni chodzi podjarany, bo był z kumplem w kinie na "Transformersach". Chciałam dowiedzieć się o czym był ten film (główne wątki, bohaterowie itp) i usłyszałam: Buczało jak cholera i roboty się lały.

Super recenzja...

Podobno faceci rozwijają się do 6 roku życia, a potem to już tylko rosną... Hm...

Llllllalalaaaaaaaaaa!!!


20 sierpnia 2007

W ostatnich dniach wracam z pracy podduszona... Nie, nie, szef nie siada na mnie okrakiem i nie dusi mnie za to, że czegoś nie zrobiłam na czas. Koleżanki mnie nie duszą za to, że sama wyżeram ukryte na czarną godzinę lizaki nic im o tym nie mówiąc...

W moim biurze po prostu nie ma powietrza... Temperatura 30 stopni Celsjusza, komputer miło grzeje w stopy, okno uchylone tylko ciu, ciut (bo jak je otworzyć szerzej to może wylecieć z zawiasów...), klimatyzacja nie działa (klimatyzacja w lecie??? bez sensu...) - wszystko to so kupy sprawia, że z pracy wracam taka jakby trochę... odurzona...

Może w moim nowym pięknym gabineciku będzie lepiej, bo tam będę miała całe wielkie i sprawne okno tylko dla siebie!

Zostało jeszcze 20 dni przyduszania, a potem się nawdycham powietrza za wszystkie czasy!

Chyba, że mnie zaduszą do tego czasu za te lizaki...

1, 2, 3 Baba Jaga patrzy!


18 sierpnia 2007

Straszna jest siła telewizji... Teraz jak biorę się za sprzątanie, to wydaje mi się, że obserwuje mnie Anthea Turner w swoich białych rękawiczkach... Zaraz tu przyjdzie, przejedzie paluchem za szafą i stwierdzi, że yuk! urgh! martwe roztocza tam siedzą...

Wiem, nie wpuszczę jej, zabarykaduję się!

Skutki niedzieli w środę


16 sierpnia 2007

Przez to, że środa była wolna, dziś (czyli w czwartek) wszystko mi się poprzestawiało i złapałam tzw. zawias, który objawił się tym, że do pracy wyszłam z domu w.... kapciach. Zorientowałam się jeszcze pod blokiem, na szczęście.

Wyjaśnienie


9 sierpnia 2007

Tak, tak to byłam ja. :) Tak, tak, trzeba było zaczepić.

Szkoda, że nie zauważyłeś mej przepięęęęęęęęęęęęknej nowej torby.

To już?



   7 sierpnia 2007

Czy Wy też zauważyliście, że wieczorami wcześniej robi się ciemno? Czyżby już nadchodziła ona? Jesień....

Ech...

Egzamin...


5 sierpnia 2007

On: (wpatrzony w monitor komputera) O, jakiś nowy film o wilkołakach jest.
Ja: Tak?
On: Jak jestem taki zmęczony jak dziś, to mam ochotę na jakiś film o wilkołakach.
Ja: No, to możemy podjechać do wypożyczalni i sobie coś wybierzesz.
On: No, coś ty. Wszystkie już widziałem.
Ja: (z niedowierzaniem) Jasne...
On: (nabierając niebywałej energii) Sprawdź mnie!

Taa... z chęcią, tylko jak? Ja nie widziałam chyba żadnego. Może są jakieś gotowe testy na znajomość tych filmów do ściągnięcia z sieci? Proszę o info.

Choroba nieuleczalna?


3 sierpnia 2007

Lekarze i pielęgniarki domagają się podwyżek, rzecz zrozumiała, praca ciężka, wypłaty nieadekwatne do wkładu pracy. W tym punkcie się zgadzam. Sytuacja w szpitalach jest katastrofalna, kosmiczne długi rosną z dnia na dzień, szansy na ich spłatę nie ma.

Ciekawe jaki stosunek mają zarządzajązy szpitalami do następujących przykładów?:

1. pracownik szpitala w czasie pracy regularnie ucina sobie drzemkę (nie jest to lekarz pracujący na nocnym dyżurze, a potem na dziennej zmianie, tylko osoba wykonująca swoją pracę jedynie na zmianie dziennej, przez 7 godzin) lub dla ochłody moczy nogi w misce z zimną wodą i jednocześnie ucina drzemkę opierając głowę na biurku. W takiej pozycji zastała ją przelożona - reakcja obu pań zerowa. Normalne zachowanie w pracy.

2. lekarz zatrudniony w szpitalu nabija szpitalowi rachunek telefoniczny w wysokości 20.000 zł (słownie dwudziestu tysięcy złotych) miesięcznie. Reakcja zarządzających zerowa.

Pani mocząca nogi została z pracy zwolniona w ramach redukcji etatów. Po miesiącu znalazła pracę w innym szpitalu. Na razie drzemek sobie nie ucina, ale już buntuje się przed wykonywaniem niektórych czynności zawodowych, należących do jej obowiązków.

Tak sobie myślę, że jeżeli pracownik w godzinach pracy ma czas na: plotki, kawki, drzemki itp. to oznacza, że albo ma pracy za mało i można go efektywnie wykorzystać, albo mamy do czynienia z tzw. przerostem zatrudnienia. To, jak wykorzystuje przerwę obiadową absolutnie mnie nie interesuje.

Jak można wygadać 240 tysięcy złotych rocznie na rachunek szpitala (czyli budżetu państwa czyli podatników czyli mój) trochę mi się w glowie nie mieści, ale może mam zbyt niski iloraz inteligencji.

Jak jeszcze raz któryś z braci K. wspomni o podwyżkach dla służby zdrowia, na które środki zdobędzie podwyższając podatki, to stracę kontrolę nad sobą.

A jak sobie pomyślę, jak zasuwam w pracy, jak jestem tam wykorzystana co do sekundy i jak wsuwam bułę nad klawiaturą bo nie mam czasu na obiad, to zgrzytam zębami tak, że sąsiad puka w ścianę i krzyczy: Cicho tam!

Przytoczone przykłady są niestety autentyczne. Tylko dwa i tylko z jednego szpitala.